Ik voel opeens dat ik haar mis.
Ik ben opeens weer zo alleen.
Zij was 't begin van elke dag,
en steeds als ik haar zag,
haar blik, haar lach, haar oogopslag.
Het maakte deel uit van mezelf,
zoals m'n hoofd, zoals 'n hart ...

O, ik was vroeger zo zelfstandig,
en vanzelf ben ik dat nog.
Natuurlijk brengt zo'n vrouw
niet echt verandering ... en toch :
Ik voel opeens diep in m'n hart,
dat zij er niet meer is.
Ik voel dat ik haar mis.

Ik voel opeens dat ik haar mis.
Ik ben opeens weer zo alleen.
Maar ach, zoals ze 's avonds mij
Nou welterusten zei ...
Haar blik, haar lach, haar oogopslag.
Het maakte deel uit van mezelf,
zoals m'n hoofd, zoals m'n hart ...

't Is maar gelukkig dat ze een vrouw was !
Want een vrouw opgeven ... och
van roken kom je ook wel af
uiteindelijk ... en toch :
ik voel opeens diep in mijn hart
Nu zij er niet meer is.
Ik voel dat ik haar mis.
Ik voel dat ik haar mis.