Boeren burgers buitenlui, aanhoort dit schokverhaal
Dit is het lied van Ome Jan, ja, u kent hem allemaal
Jan, die nicabareter uit de band sprong, zinneloos en burgerbraaf
Heeft nu een piercing door zijn eikel en geen ringetje, maar een staaf

Het was een dag in, zeg maar mei (voor het rijmende gemak)
Dat hij blind van razernij een staaf dwars door z'n eikel stak
Heel het dorp, ze spraken schande van de staaf van Ome Jan
Als een onderarm zo dik en zeker een halve meter lang

En denk nu niet wat al te licht over de piercing van ons Jan
Hij rijdt nu op een damesfiets daar hij anders niet op 't zadel kan
Voorts is het bij de slager een onsmakelijk gezicht
Met zijn penis op de toonbank want zijn gulp kan niet meer dicht

Als het regent zie je hem niet langer lopen over straat
Veel te bang dat door 't water heel de staaf aan 't roesten slaat
Hij slikt zich suf aan anabolen, loopt zelfs bij de psycholoog
Maar wat hij ook probeert, hij krijgt de kilo's niet omhoog

Arme Jan, hij nam de piercing uit liefde voor z'n vrouw
Die na het droge op en neer een keer iets anders voelen wou
Edoch, zijn vrouw is ontevree als zij de liefde nu bedrijft
Daar de piercing van ons Jan steeds op haar bekken steken blijft

Nu zit hij alle dagen binnen, met de piercing op zijn schoot
Wat als kleinigheid bedoelt was, bleek een tikkeltje te groot
Een keer met de mode mee en eeuwig zit hij thuis
Doodmoe en uitgemergeld, door het dragen van zijn kruis