Open je ogen, luister naar mij.
Morgen is ver weg, dus kom dichterbij.
We wachten al langer, dit wordt ons moment.
Laat alles los, al rest gaat vanzelf.

Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, wat ik je beken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.

Laat me je ziel zien, vertel je verhaal.
Laat dit niet voorbij gaan, zeg me je naam.
Geef me je wapens, fluister me hard.
Ik geef me over, de rest van de nacht.

Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, kleur van m'n stem.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.

Nooit, nooit, nooit gedacht dat jij bestond.
Nooit, nee nooit, zweefde ik zo hoog, doch zo helder.
Boven de grond.

Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me.
Vergeef me.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.