Op het stuurloze water,
had hij niet in de gaten,
door de mist veel te dicht bij de kust.
Zonder zicht op een baken,
zou zij over hem waken
maar de stroming die gaf hem geen rust
 
Oh lieve Lorelei
Geef me koers, pak mijn hand
Zing je lied, zing voor mij
Oh lieve Lorelei
Als de mist verdwijnt, dan ben ik vrij.

Kon haar stem hem bevrijden 
door de mist begeleiden
was er ooit nog een weg terug
Uit angst te gaan stranden
ret zijn lot in haar handen
Riep hij zacht: Lorelei van de brug

Oh lieve Lorelei
Geef me koers, pak mijn hand
zing je lied, zing voor mij
Oh lieve Lorelei
Als de mist verdwijnt, dan ben ik vrij.

In gedichten en sagen
die de Lorelei plagen
liet ze schepen vergaan in de zee
Maar door liefde gedreven
bleef de jongen in leven
op haar stem dreef het scheepje toen mee.

Oh lieve Lorelei
Geef me koers, pak mijn hand
zing je lied, zing voor mij
Oh lieve Lorelei
Als de mist verdwijnt dan ben ik vrij

Oh lieve Lorelei
Geef me koers, pak mijn hand
zing je lied, zing voor mij
Oh lieve Lorelei
Als de mist verdwijnt dan ben ik vrij

Als de mist verdwijnt dan ben ik vrij