Kokkels en mossels
Kokkels en mossels

In Dublin op het stadsplein, waar de meisjes het mooist zijn
Daar zag ik voor de eerste keer Molly Malone
Zwoegend viswaar aan ‘t rijen
op onbegaanbaar gladde keien
ze riep: Kokkels en mossels, ze leven, leven nog

Ze leven, leven nog
Ze leven, leven nog
Koop mijn kokkels en mossels
Ze leven, leven nog

Geboren als viswijf en dat was haar keurslijf
Want Molly d’r ouders die waren dat ook
Ook zij kruiden viswaar
Over keien onbegaanbaar
Riepen kokkels en mossels, ze leven, leven nog

Ze leven, leven nog
Ze leven, leven nog
Koop mijn kokkels en mossels
Ze leven, leven nog

instrumentaal

Ze stierf aan ’n koorts, was door niemand te redden
En dat was het einde van Molly Malone
Ze heeft ons verlaten
Maar haar geest dwaalt door straten
En klinkt het kokkels & mossels, ze leven, leven nog

Ze leven, leven nog
Ze leven, leven nog
Koop mijn kokkels en mossels
Ze leven, leven nog

Ze leven, leven nog
Ze leven, leven nog
Koop mijn kokkels en mossels
Ze leven, leven nog