een zeeman die moet varen, pas dan voelt hij zich goed
alleen naar zee te staren, dat zit niet in z’n bloed
En ik hoor de wind, die ik volgen moet
en snel een laatste kus
dan ga ik naar m’ n schip en vaar heen
dan ga ik naar m’ n schip en vaar heen

Groot is ’t verlangen, maar de zee die trekt me aan
groot is ’t verlangen, je moet me laten gaan
ik moet je verlaten dus denk niet meer aan mij
De wind roept mijn naam, ik ben niet langer vrij
Ik moet gaan, ik moet gaan

een afscheid kan soms zwaar zijn, zelfs tot tranen toe geroerd
En ook een stoere zeeman, gekwetst, onthutst, gevloerd
Dan hoor ik de wind, die ik volgen moet
en snel een laatste kus
dan ga ik naar m’ n schip en vaar heen
dan ga ik naar m’ n schip en vaar heen

Groot is ’t verlangen, maar de zee die trekt me aan
groot is ’t verlangen, je moet me laten gaan
ik moet je verlaten dus denk niet meer aan mij
De wind roept mijn naam, ik ben niet langer vrij
Ik moet gaan, ik moet gaan

Groot is ’t verlangen, maar de zee die trekt me aan
groot is ’t verlangen, je moet me laten gaan
ik moet je verlaten dus denk niet meer aan mij
De wind roept mijn naam, ik ben niet langer vrij
Ik moet gaan, ik moet gaan