Met je dikke pens vol whisky,
Die rooie kop vol rook –
Wat zit je nou te lachen, Man?
Wat?!. Lach ik ook?.. Uh.
Wat bedoel je, is dit leven?
Wat doet dat er toe?
Het gaat door, door gaat het, door, door, door,
Want het doet er toch niks toe. Yeah.
Dit is leven,
Het is altijd net voorbij.
We zijn alleen maar over hier,
Toch is het net of het iets is. Yeah yeah.
Hou nou op met je moeder weer te bellen.
Ze geeft dat huis toch aan je zus.
Het was de waan van mooie woorden,
Waardoor je dacht dat is mijn moeder.
Je kop wordt steeds maar rooier
En het is pas half drie.
Probeer even wat bier ertussendoor,
Misschien trekt het dan bij.
Dit is leven,
Het was niet zo bedoeld.
Het ging te ver en kon toen niet meer terug.
Zodoende doen wij maar. Yeah yeah.