Omdat het blinkt in je lange lokken
Springt in je waaiende rokken klinkt
Van je kruin tot aan je sokken zingt
En omdat het deint in je duistere stromen
Walst in je woelige ziel
Omdat het ruist in je stevige benen
Zoals de wind suist in een wiel

Om hoe je staat, om hoe je rijdt,
Om hoe je gaat als je vrijt
Om wat je weet, om wat je zei: 
‘Ik ben geen breker, ik speel niet op zeker’
Daarom jij

Omdat je danst in je Vlaamse woorden
Glanst door je vlakke land heen stampt
Door de moddersporen vlamt
En omdat je bruist door de Brusselse straten
Waar Brel ooit nog vloekte en zoop
Omdat je puur met je lijf staat te stralen
Waar Jef voor de wijven kroop

Om hoe je geurt, om hoe je denkt
Om hoe je kleurt als je de hoek om zwenkt
Om wat je doet, om wat je zei:
‘Hou me niet tegen als ik mijn hart voel bewegen’
Daarom jij
 
Omdat je loopt met je kin naar voren
Hoopt dat de lente komt en stookt 
Door het oude brandhout pookt
En omdat je houdt van gruizige zangers
Geloogd in de tranen van toen
En omdat je klauwt naar het leven
En de dood je niets lijkt te doen

Om hoe je lacht, om hoe je giert
Om hoe je vannacht door het neon zwiert
Om wie je bent, om wat je zei:
‘Toppen en dalen, maar we gaan het halen’
Daarom jij