's Winters op de brommer van ons dorpje naar de stad 
Mijn handen blauw, mijn tenen stijf, verkleumd en kleddernat 
De reis naar school was lang en zwaar en de sneeuwstorm trok aan 
Maar ik redde 't wel wanneer ik de vijf schoorstenen zag staan 
Eerst ver en vaag links van de weg verscholen achter het land 
En dan ineens gigantisch groot weer aan de rechterkant 

Het waren net vijf vingers en reed ik er voorbij 
Dan was het net of heel de stad hoi tegen me zei 

Vijf schoorstenen, vijf pijpen in een landschap kaal en plat 
Robuust en sterk in weer en wind, een baken voor de stad 
Niet mooi maar typisch Gronings, een beetje stug en stijf 
Vandaar dat ik ze mis nu ze verdwenen zijn, de vijf 

Een verre knal, een wolk van stof en met een kalm gebaar 
Zakten de vijf pijpen verschrikkelijk langzaam in elkaar 
Als nu iemand van vesting op zijn brommertje naar school toe rijdt 
Dan heeft ie wel de sneeuwstorm, maar zijn baken dat is ie kwijt 
Het waren net vijf vingers en reed ik er voorbij 
Dan was het net of heel de stad hoi tegen me zei