AIDA

 Ik weet wat zij vragen van mij...

 en huiver;

 ze willen dat ik sterk ben en compleet,

 en dat ik volwassen en wijs en zuiver

 de dingen zal doen die mijn

 vader deed.

 Maar wat kan ik nu nog aan goeds

 voor ze doen?

 Niet genoeg...

 nooit genoeg.

 

 NUBIERS

 Aida! Aida!

 Onze wens ik klein:

 een leven lang leiding,

 wilskracht, wijsheid.

 't Is misschien onbescheiden,

 maar minder kan 't niet zijn,

 Aida! Aida!

 

 NEHEBKA

 Hij zou van brokaat en van goud

 moeten wezen

 en goud en brokaat zijn voor ons

 niet te koop,

 maar draag hem in al zijn

 wanhopige schoonheid;

 Uw mantel van liefde,

 Uw mantel van hoop,

 en breng ons verlossing en maak

 ons weer vrij...

 Neem 'm aan!

 Beem hem aan!

 

 NUBIERS

 Aida! Aida!

 Onze wens is klein:

 wij verlangen een leven lang

 leiding, wilskracht, wijsheid.

 't Is misschien onbescheiden,

 maar minder kan 't niet zijn.

 Aida! Aida!

 Aida! Aida!

 Aida! Aida! Aida!

 

 AIDA

 Wat zij van mij vragen is dwaas,

 en bijna

 onmogelijk hoopvol, en toch,

 ik voel:

 de droom die zij dromen is ook

 de mijne,

 wij reiken naar 'n eender

 gezamenlijk doel.

 Het vuur dat nog smeult in de as

 van weleer

 is genoeg. Is genoeg!

 Is genoeg.

 

 NUBIERS

 Aida! Aida!

 Aida! Aida!

 Aida! Aida! Aida!

 

 AIDA

 't Is genoeg!