Ik ben nooit meer naar zijn graf gegaan.
Is dat schande? Nee, ik voel het anders aan.
Ik weet zeker dat ik hem niet vind
op dat kerkhof daar, in de koude wind.

Maar wel voel ik zijn aanwezigheid
waar we samen waren in die oude tijd.
Dikwijls is het of hij naast me staat.
Of ik hem spreken kan, vragen kan om raad.

Ik vind dat hij het dichtste bij me is
als ik troost behoef in mijn droefenis.
Maar is een dag echt mooi en goed geweest,
juist dán mis ik hem, mis ik hem het meest.