Dat ik hier nu weer met jou,
Dat je lacht zoals je ooit,
Dat het gaat alsof het nooit,
Was het niet hier dat jij en ik,
Dat jij nog steeds, je maakt me,
Ik krijg geen zin recht uit me,
Dat jij of wacht, ik bedoel ho stop.
Dat ik hier nu weer met jou,
vertel me maar,
of nee wacht
Ik vertel het jou.

In halve zinnen.
In halve zinnen.

Je was het mooiste dat ik ooit zag,
het was in de zomer van de eeuw,
ik wilde sterven in jouw armen,
ik was zestien wist ik veel,
ik heb al wat klassiekers wel gedaan.
ik heb onderaan je raam gestaan
ik schreef je gedichten, ach een paar
536 maar.

Want als ik praten zou met jou, kon het alleen in halve zinnen.
Als ik praten zou met jou, kon het alleen in halve zinnen.

Nee, wacht geef me nog één minuut,
verdwijn ik weer voor 40 jaar,
je hebt niet echt heel veel gemist.
Ik ben zo blij dat je het niet wist,
ik was een jaar tot niets in staat,
toen nam ik eindelijk het besluit,
ik werk hard word rijk, beroemd ik zoek je op en lach je uit.

Want als ik praten zou met jou, kon het alleen in halve zinnen.
Als ik praten zou met jou, kon het alleen in halve zinnen.

ja ga maar gauw en o hallo,
dat wou ik zeggen ja misschien.
Dank dat je mij nooit hebt gezien,
ik had het leven dat ik heb,
nooit kunnen beginnen,
was blijven steken,
in halve zinnen,
blijven steken,

nu ik eindelijk met je praat gaat het alleen,
in halve zinnen,
nu ik eindelijk met je praat gaat het alleen,
in halve zinnen.