Ik slenter langs de huizen en fluit zacht
Handen in mijn zakken, zomernacht
Boven me de sterren en de maan
Voor me de paar straten nog te gaan

En alles is geweldig
En ik ga maar eens naar huis
Drie keer vallen
Drie keer vallen
Drie keer vallen ben ik thuis
Drie keer vallen ben ik thuis

En ineens komt in me op
Dat alleen daar het leven swingt
En bij mij thuis, zou niet weten
Hoe mijn eigen deurbel klinkt

Drie keer vallen ben ik thuis
Ik ben niet ongelukkig
Zo is het leven soms bedoeld
Geluk kan enkel groeien
Als je ook het droeve voelt

En misschien is dat een waarheid
Denk ik fluitend voor me uit
En misschien is dat het niet
En dat maakt me ook niet uit

Drie keer vallen ben ik thuis
Drie keer vallen ben ik thuis
Drie keer vallen ben ik thuis
Drie keer vallen ben ik thuis