Wie teveel achter zichzelf loopt, komt uit bij het begin
boven koning komt de aas, maar ik zet mijn joker in
en win van diegene die speelde volgens de regels
want bloed loopt dikker dan gesmolten ijspegels
versregels regelvers als paparazzi en de pers
op zoek naar je handicaps, divers en pervers
ik ben de kers op je zuur geworden slagroom
’t autonoom fantoom dwalend in een dagdroom 
ideale proefpersoon om agressie op los te laten
mensen hebben geen reden nodig om elkaar te haten
nee, nee, nee, ze hebben er één nodig om lief te hebben
overtuigd moeten ze zijn om niet te verachten en backstabbe
hebbe, hebbe, hebbe, een fortuin vergaren
over lijken gaan, carrière maken, jaren sparen
om een goede erfenis achter te laten naast je graf
de maatstaf. Denk na! ’t Hangt ervan af!


Waar je eindigt hangt af van je begin
’t hangt ervan af, ’t hangt ervan af
waar je eindigt hangt af van je begin
’t hangt ervan af, ja, ’t hangt ervan af

’t is raar hoe je kunt winnen, maar toch eigenlijk verliezen
of hoe je hebt gekozen zonder bewust te kiezen
kon ik de tijd maar bevriezen en die details veranderen
‘k zag ’t gebeuren in de spiegel en toch stak ik het op anderen
van wie is het nu de schuld? Wie had het meeste geduld
kom maar op met je leger; ik heb nog steeds mijn katapult 
de kern van mijn hart verguld, dus daar kan je me niet treffen
eigenlijk ben je nu al verloren, maar je zult het nooit beseffen
probeer je geest te verheffen naar dat betere niveau
wees straight met jezelf, niet met je imago
want wie nooit de bange is zal nooit weten wat verlangen is
je uiterlijk machtsvertoon is je eigen gevangenis
en wat dat op je wangen is? Traanvocht geen zweet
al was je zogenaamd hard als klei, toch werd je gekneed
naar de vorm van de norm, esthetisch vast bepaald
of je wordt begrepen hangt af van hoe vaak je het herhaalt

Wie te snel met iets begint die is veel sneller aan zijn einde
overlevingskansen verkleinden, dus je zocht de dichtstbijzijnde
nooduitgang, omdat je invalide ego wegkwijnde
vastgelijmde emoties die je levenswijze onderlijnde
worden plots in vraag gesteld, mentaal een vlaag geweld
het antwoord op de vraag te vaag en te traag gespeld
in een ongeluk doodgekneld door scherven en blik geveld
rubber smelt, hartslag versnelt, verbrand geld, onze held
zijn dagen zijn geteld, bloedend het stuur in zijn handen
de verbrande ingewanden deden zijn broers watertanden
honger, ze aten en verteerden hun eigen bloedschande
en in bestaande bestanden vonden ze hun doodstraf
wie niet bloot gaf staat met één been in het massagraf
omdat de inhoud waarom je gaf, die van je eigen kassa was
en voor wie dacht dat hij er was, lijkt alles plots veraf
begin maar te eindigen, want ’t hangt ervan af.