Toen ik nog maar een ukkie was
en groen van hier tot ginder,
met kousen tot de knie en korte broek,
toen kostte brood een habbekras
en ijsjes nog wat minder
en alle treinen deden tjoeketjoek.
 
En als je op de oude gracht
wou hollen met een hoepel,
dan hoefde dat van niemand op de stoep.
De tram kwam eens in het uur
en de agenten waren soepel.
Dat kan niet meer, de grachten zijn een troep.
 
Niets blijft bij het oude,
alles gaat voorbij.
Kousen tot de knie,
dat zijn nou nylons tot de dij.
Hollen met een hoepel,
flik het in een flat.
Aap, noot, Mies, Wim, zus, Jet.
 
Toen ik op catechismus zat,
was jij nog niet geboren.
Ver voor jouw tijd deed ik het al in mijn broek.
De tijd dat ik te vissen zat
op stekelbaars en voorn,
toen deden alle treinen tjoeketjoek.
 
Iedereen at roggebrood
en films waren netjes
en plaatjes in de boeken hadden pas.
De jongens op de speelplaats
paften zelden sigaretjes
en nergens mocht je lopen op het gras.
 
Niets blijft bij het oude,
alle pret is zoek.
Alles gaat op als een raket
en niks doet tjoeketjoek.
Oma's tegenwoordig
zitten op een flat.
Aap, noot, Mies, Wim, zus, Jet.

Niks blijft bij het oude,
knussigheid is zoek.
Dit is het atoomtijdperk,
niks doet tjoeketjoek.
Alle lieve oma's
wonen in een flat.
Aap, noot, Mies, Wim, zus, Jet.