Ik weet er zijn
dingen die ik nooit zal kunnen vragen
al zou ik nog zo graag weten 
hoe het was
zoals die ochtend
bij de schutting
toen de zon scheen en je zei
dat je even sigaretten
ging halen op de hoek

en ik wist van tv dat dat meestal betekent
dat je nooit meer terugkomen zou
en hoe ik huilde toen je tien minuten later
de poort weer open deed

er is niemand die ik zo graag voor altijd bij me zou houden

je was zo oud als ik nu ben
maar de vragen waren groter
of misschien waren ze wel dezelfde
maar snap ik dat nog niet
je lag op de bank, elke dag
in dezelfde trui, die blauwe die mama breide
het was niet fraai maar ik zag
dat je moe was, dus liet ik je met rust

en soms zie ik foto's waarop je me vasthoudt
en dan zie ik mezelf met een jongetje
dat ik het liefst zou willen zeggen: het is oké alles
het komt wel goed

als je toch eens wist hoe het is om jouw kind te zijn