Blijf je nu weg lief?
Laat je met zwelgen in zelfmeelij?
Met m'n hart doorklieft
en een afscheidsbrief.

Toen zag ik echt niet,
hoe jij het einde aan zag komen.
En gewoon genieten kon.
Je toonde geen verdriet.
Als de rood verschiet.
Gaat liefde dood toch,
of niet?

Want als de avond langzaam valt,
dan brandt m'n hart weer van verlangen.
Denk ik aan dagen vol geluk,
en aan jouw lichaam, warm en zacht.
Laat me dromen, dat jij weer thuis zal komen deze nacht.

Morgen hetzelfde.
En daarna nog een hele tijd.
Het gemis dat onvermijdelijk is,
raak je nooit echt kwijt.
Wat men vertelde, is meer dan waar ik werd gewaarschuwd,
voor een kater van een jaar.
M'n vrienden staan wel voor me klaar.
'T is een mooi gebaar,
maar ik zeg, laat me,
Laat me nou maar.

En als de avond langzaam valt,
dan brandt m'n hart weer van verlangen.
Denk ik aan dagen vol geluk,
en aan jouw lichaam, warm en zacht.
Laat me dromen, dat jij weer thuis zal komen deze nacht.

Ik verdwaal in de verhalen en jouw sprookjesachtige verschijning,
zal de boze krachten doen verdwijnen.
'K wil niet alleen zijn.
Waarom kan het leven zo gemeen zijn?

Want als de avond langzaam valt,
dan brandt m'n hart weer van verlangen.
Denk ik aan dagen vol geluk,
en aan jou lichaam, warm en zacht.
Laat me dromen, dat jij weer thuis zal komen deze nacht.

Want als de avond langzaam valt,
dan brandt m'n hart weer van verlangen.
Denk ik aan dagen vol geluk,
en aan jou lichaam, warm en zacht.
Laat me dromen, dat jij weer thuis zal komen deze nacht.

Want als de avond langzaam valt,
dan brandt m'n hart weer van verlangen.
Denk ik aan dagen vol geluk,
en aan jou lichaam, warm en zacht.
Laat me dromen, dat jij weer thuis zal komen deze nacht.