Telkens weer komt geluk op mij neer,
en ik heb het niet meer in de hand.
Onverwacht als een hogere macht,
word ik door het gevoel overmand.
Stopt de trein op een teken van mij,
het is net of de seinen verscholen zijn.

Wekenlang liep jij aan m'n blikken voorbij,
en nu loop je met mij op het strand, hand in hand.

Vaar nog even met me mee, ik kom er nooit alleen.
Laat me zweven op de wind en houdt me op de been.
M'n hart is misschien groot, maar niet van steen.
En het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen.

Teveel eer, het houdt op op een keer.
Is de weelde wel eerlijk verdeeld?
Zie ze kijken, begrijpelijk weer.
Succes is m'n evenbeeld.
Ik droomde dat ik verdronk in een bad,
vol met tranen om wat ik verloren had.

Maar voor dag en dauw word ik wakker naast jou.
Beeld van een vrouw, ga je mee op m'n pad?

Vaar nog even met me mee, ik kom er nooit alleen.
Laat me zweven op de wind en houdt me op de been.
M'n hart is misschien groot, maar niet van steen.
En het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen.

Vaar nog even met me mee, ik kom er nooit alleen.
Laat me zweven op de wind en houdt me op de been.
M'n hart is misschien groot, maar niet van steen.
En het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen.
Nee, het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen.