Niets was meer zoals het was, wat krom is maak je nooit meer recht
En wat vergeten leek komt steeds terug, hoe hard je er ook voor vecht
Je leeft ermee, tot het in je handen breekt
Soms leidt de weg alleen maar naar beneden

Kom terug, ik zal er zijn, ik zal veranderen
Dan word ik eindelijk de man, die begrijpt wat je verlangt
Kom terug, ik leer het doel, ik ben geen zonderling
Hier sta ik moe en aan de grond, met meer vrijheid dan ik aan kon

Scherven liggen langs de weg, we rapen ze weer bij elkaar
Ook wat verloren leek, ligt daar nog steeds, onaf en onverklaard
Lever mee, dus schrik niet als de zon doorbreekt
Dan buigt de weg, je weg van je verleden

Kom terug, ik zal er zijn, ik zal veranderen
Dan word ik eindelijk de man, die begrijpt wat je verlangt
Kom terug, ik leer het doel, ik ben geen zonderling
Hier sta ik moe en aan de grond, met meer vrijheid dan ik aan kon

Lever mee, dus schrik niet als de zon doorbreekt
Dan buigt de weg, weg van je verleden

Kom terug, ik zal er zijn, ik zal veranderen
Dan word ik eindelijk de man, die begrijpt wat je verlangt
Kom terug, ik leer het doel, ik ben geen zonderling
Hier sta ik moe en aan de grond, met meer vrijheid dan ik aan kon