Georges Brassens
Georges Brassens - Les funérailles d'antan Dutch translation lyrics
Your rating:
Begrafenissen van weleer
In vroeger tijden werd je erbij betrokken door de familie van de doden. Zij lieten de ouwe makkers gaarne meegenieten “er is een dode bij ons thuis, als je hart het je ingeeft, kom hem dan met ons bewenen klokslag 12 uur…”. Maar vandaag de dag zijn de levenden niet zo royaal Als zij een dode hebben houden ze hem voor zichzelf. Dat is de reden waarom sinds enkele jaren een heleboel begrafenissen je door de neus worden geboord. Waar zijn toch de uitvaarten van weleer gebleven? De kleine lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen van onze grootvaders die hortend en stotend de weg volgden, De kleine kadavers, kadavers, kadavers, kadavers rond en welvarend. Als de erfgenamen tevreden waren betaalden ze een glas voor de grafdelver, de lijkdragers, de pastoor en zelfs voor de paarden. Zij zijn voorgoed voorbij Zij hebben hun tijd gehad de mooie begrafenisondernemingen. We zullen ze nooit meer zien en dat is toch wel heel treurig de mooie begrafenisondernemingen van onze jeugd. Nu nemen de lijkkoetsen met halsbrekende snelheid de overledenen mee tot zo ver mogelijk De arme drommels hebben niet eens meer het kinderlijke genoegen om hun bedrogen erfgenamen te laten lopen in de drek. Toen ‘n week of wat geleden een stelletje schurken een van de hunnen naar een armzalig kerkhof reden met 140 per uur, reden zij zich te pletter tegen een boom van hardhout Het bleek achteraf dat de dode doden had gebaard. Waar zijn dan toch de uitvaarten van weleer? De kleine lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen, lijkkoetsen van onze grootvaders die hortend en stotend de weg volgden De kleine kadavers, kadavers, kadavers, kadavers rond en welvarend; Als de erfgenamen tevreden waren betaalden ze een glas voor de grafdelver, de lijkdragers, de pastoor en zelfs voor de paarden. Zij zijn voorgoed voorbij Zij hebben hun tijd gehad de mooie begrafenisondernemingen. We zullen ze nooit meer zien en dat is heel treurig, de mooie begrafenisondernemingen van onze jeugd. Liever dan een uitvaartplechtigheid te krijgen met een tekort aan versieringen zou ik liever, alles bij elkaar genomen, helemaal geen teraardebestelling ondergaan. Ik zou liever sterven in het water, in het vuur of waar ook En zelfs, als het helemaal moet, helemaal niet sterven. Ach, herleefden de tijden maar van de hovaardige doden, De tijd van "heeft u mij wel zien liggen in mijn prachtige kist" De tijd dat, al moesten ze er hun laatste gulden aan uitgeven, het de mensen aan het hart ging om boven hun stand te sterven Het ging de mensen aan het hart om boven hun stand te sterven
Les funérailles d'antan
Jadis, les parents des morts vous mettaient dans le bain De bonne grâce ils en f'saient profiter les copains " Y a un mort à la maison , si le cœur vous en dit Venez l'pleurer avec nous sur le coup de midi... " Mais les vivants aujourd'hui n'sont plus si généreux Quand ils possèdent un mort ils le gardent pour eux C'est la raison pour laquell', depuis quelques années Des tas d'enterrements vous passent sous le nez Mais où sont les funéraill's d'antan ? Les petits corbillards, corbillards, corbillards, corbillards De nos grands -pères Qui suivaient la route en cahotant Les petits macchabées, macchabées, macchabées, macchabées Ronds et prospères Quand les héritiers étaient contents Au fossoyeur, au croqu'-mort, au curé, aux chevaux même Ils payaient un verre Elles sont révolues Elles ont fait leur temps Les belles pom, pom, pom, pom, pom, pompes funèbres On ne les r'verra plus Et c'est bien attristant Les belles pompes funèbres de nos vingt ans. Maintenant, les corbillards à tombeau grand ouvert Emportent les trépassés jusqu'au diable vauvert Les malheureux n'ont mêm' plus le plaisir enfantin D'voir leurs héritiers marron marcher dans le crottin L'autre semain' des salauds, à cent quarante à l'heur' Vers un cimetièr' minable emportaient un des leurs Quand, sur un arbre en bois dur, ils se sont aplatis On s'aperçut qu'le mort avait fait des petits Mais où sont les funéraill's d'antan ? Les petits corbillards, corbillards, corbillards, corbillards De nos grands-pères Qui suivaient la route en cahotant Les petits macchabées, macchabées, macchabées, macchabées Ronds et prospères; Quand les héritiers étaient contents Au fossoyeur, au croqu'-mort, au curé, aux chevaux même Ils payaient un verre Elles sont révolues Elles ont fait leur temps Les belles pom, pom, pom, pom, pom, pompes funèbres On ne les r'verra plus Et c'est bien attristant Les belles pompes funèbres de nos vingt ans Plutôt qu'd'avoir des obsèqu's manquant de fioritur's J'aim'rais mieux, tout compte fait, m'passer de sépultur' J'aim'rais mieux mourir dans l'eau , dans le feu, n'importe où Et même, à la grand' rigueur, ne pas mourir du tout O, que renaisse le temps des morts bouffis d'orgueil L'époque des m'as-tu-vu-dans- mon-joli- cercueil Où, quitte à tout dépenser jusqu'au dernier écu Les gens avaient à cœur d'mourir plus haut qu'leur cul Les gens avaient à cœur de mourir plus haut que leur cul
Get this song at:
Copyrights:
Author: Georges Brassens
Composer: Georges Brassens
Publisher: Mercury France
Details:
Released in: 2011
Language: French
Translations: Dutch
Appearing on: Les 100 Plus Belles Chansons (2006)
More info:
The display of this lyric is permitted by the federation of music authors and publishers (Femu)