Wim Sonneveld

Wim Sonneveld - Zij kon het lonken niet laten lyrics

Your rating:
Kom luister naar 't lied dat ik voor U ga zingen
'T is een tragisch lied over losbandigheid
'T gaat over een dame uit de hoogste kringen
De neiging tot het kwaad, die kon zij niet bedwingen
Zo raakte zij haar eer en reputatie kwijt

Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Dat liep veel te veel in de gaten
En ohohohohoh...daar kwam narigheid van
Haar man had eerst geen aandacht aan haar kwaal geschonken
Want ach dacht hij ze heeft een vuiltje in haar oog
Maar toen ze na een tijdje zo diep was gezonken
Dat z'in de kerk nog naar de preekstoel zat te lonken
Toen kwam het ogenblik dat zij de laan uit vloog

Zij was een danseres in een der minste kroegen
Drie veren droeg zij slechts en soms geeneens geen drie
Soms droeg zij slechts een veer en als de klanten 't vroegen
Dan viel de laatste veer, tot algemeen genoegen
En bloot lonkte ze door met dubbele energie
Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man
Och, meisjes hou toch in de gaten
Want oh, oh, oh, oh, ja daar komt narigheid van..
Get this song at:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Author: Friso Wiegersma

Composer: Harry Bannink

Publisher: ?

Details:

Released in: 1963

Language: Dutch

Appearing on: Een avond met Wim Sonneveld Tryout (2005) , Ze kon het lonken niet laten/Portretten (2005)

Share your thoughts

This form is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

4 Comments found

Rubens Agaatsz

Wednesday 23rd of November 2022 13:18

Doet me denken aan onze pa die dit liedje zo grappig vond. Helaas is onze pas niet meer onder ons zoals wijlen Wim Zonneveld zijn favoriet en Sjef van Oekel (Dolf Brouwers). Dierbare herinneringen voor altijd in onze harten ...

Anonymous

Monday 28th of December 2015 15:01

Dank je wel Atlantis! Dat couplet zocht ik inderdaad!

Atlantis

Friday 15th of November 2013 20:20

Volgens mij ontbreekt er nog een couplet....

Oh meisjes hou toch in de gaten... want ooooo daar komt narigheid van...

Maar ach zij werd te oud, zij kon geen man meer strikken...
Toen werd zij werkster in 't ouwe mannenhuis....
En tussen 't dweilen door,..... wierp zij nog wulpse blikken....
Ze maakte met die blikken.... de ouwedjes aan het schrikken....
En op 'n dag zat zij d'r eentje na door 't huis....
Haar emmertje met schuimend sop, dat zag zij heel niet staan....
Ze struikelde en brak haar nek... Toen was 't met haar gedááán....

Zij kon het lonken niet laten....... ze lonkte naar iedere man...
Oh meisjes hou toch in de gaten......want o o o o o oh daar komt narigheid van!!