Er is zo een juffrouw in 't stad
't Schijnt da ze in de ghetto woont
Nog door niemand gevonden
Al een chance ken ik mijne weg daar goed
Ik heb er toch genoeg van, hangen op den hoek 
Dus beste vrienden, tot op een of andere reünie ofzo
Ik moet weg, heb een afspraak met de toekomst
Rood is haar kleur, blijkt dat dat perfect bij mij staat
Ze draagt eerlijkheid op de lippen
De intelligentie in haar ogen behoedt mij te bulshitten
En de muziek die ze maakt als ze lacht of ze praat
Als ze in stilte luistert naar tijd die voorbijgaat 
Het zal veel moeite kosten, maar het is de moeite meer dan waard toch
Ik ben er bijna

Zo dichtbij toch ongrijpbaar
Ik zou op geen andere plek willen zijn
Dus zit ik stilletjes en luister naar
De muziek van haar hart
Gangster d’amour
Feest tot het zwaailicht invalt 
Wie liefde in bliksem zoekt
Hoort nooit de muziek van het hart

(Je t'aime, je t’aime, je t’aime
Je t'aime, je t’aime, je t’aime) 

Er woont een vrouwtje bij mij in alle glorie en de keerzijde
Ik snap er dikwijls de ballen van als ik eerlijk mag zijn 
Ze vraagt 'waar is die poëzie nu, is sms formaliteit 
En of ik wel het juiste adres op die liefdesbriefjes schrijf 
Dus sprak ik haar nogmaals toe als een eeuwige belofte 
Met een pluk de dagboek en een toekomstplan
Ik sprak haar toe als die barbaar uit de ghetto 
En als de prins die ik had kunnen zijn 
Maar ze heeft gelijk  en al probeer ik er iets anders van te maken
Het blijft een spel van de beauty en de Neanderthaler
En als ik er niet kom met emotie of verstand 
Neem ik genoegen met  een streepje muziek van haar hart 

Zo dichtbij toch ongrijpbaar
Ik zou op geen ander plek willen zijn
Zit ik stillekes en luister naar
De muziek van haar hart
Oh, gangster d’amour
Feest tot het zwaailicht invalt 
Wie liefde in bliksem zoekt
Hoort nooit de muziek van het hart

(Je t'aime, je t’aime, je t’aime
Je t'aime, je t’aime, je t’aime)