Als ik de torens van Cadzand zie
En dan de duinen, van Westkapelle’s strand
Weet ik dat ik m’n eigen land zie
Waar ik zo lang naar heb verlangd
Maar nog even dan voel ik je armen
En je fluistert zachtjes “Welkom thuis”
Want als ik de torens van Cadzand zie
Ja dan weet ik, ik ga naar huis

De zee trekt keer op keer en
Ik leg me daar bij neer en
Ik wacht hier als jouw zeemansvrouw
Maar aan het eind schrijf jij me
Oh was jij maar hier bij me
Ik heb ’t weer bekeken
En over een paar weken
M’n schat, dan ben ik weer bij jou, want:

Op slepers en op bergers
Op zeelui waar ook ergens
Thuis wacht toch steeds een zeemansvrouw
En al dat bange wachten Is zo licht te verzachten
Er wordt naar uitgekeken
Naar dit simpel levensteken
“M’n schat, ik ben op weg naar jou”,