"Waarom ben jij tegen de bom?"
Vroeg mijn zoon
"Waarom ben jij tegen de bom?"
Ik keek naar de hemel
Ik deed of ik dacht en ik zei
"Omdat ik jou op de wereld heb gebracht
Daarom ben ik tegen de bom"

"Waarom heb je mij op de wereld gebracht?"
Vroeg mijn zoon
"Waarom heb jij mij verwekt?"
Ik keek naar de hemel
En zei langs mijn neus
"Het was meer een ongelukje dan een bewuste keus
Je bent in een wip verwekt"

"Waarom heb je niet nagedacht?"
Vroeg mijn zoon
"Waarom heb je je hersens niet gebruikt?"
Ik keek naar de hemel
Ik deed of ik dacht en ik zei
"Heet was je moeder, zwoel was de nacht
Ik deed het die nacht op mijn gevoel"

"Waarom heb je gevoeld?"
Vroeg mijn zoon
"Wat bedoel je met gevoel?"
Ik keek naar de lucht en ik zei
"Dik zijn de tralies in de nacht van de vlucht
Iemand vlucht op zijn gevoel"

"Waarvoor ben jij op de vlucht?"
Vroeg mijn zoon
"Voor wie ben jij op de vlucht?"
Ik keek naar de hemel
Waarin God was verdwaald
Sindsdien heeft doodsangst mijn leven bepaald
Dus ben ik bang voor de bom


De weemoed die  ik voel voor vroeger is vals
Vergeelde glimlachen in een fotoalbum
Terwijl er niks te lachen viel
Het woord kaas kenden wij niet eens
In onze eigen taal
Verschoten kennis in een teruggevonden schoolschrift
Éénmaal één is eens
Onze rede is op de tafels gestoeld
Dat melodrama dat je toen beleefde
Is altijd nu geweest
Mogen bestaat niet, laat staan gisteren
Nooit is altijd niet en niet altijd is soms

Tijd druppelt op een gloeiende plaat

Maar waarom laat mijn warme hand
Mijn vaders kouwe nooit meer los?