Een ventje in de discotheek
Latent, miskend, potent, maar bleek
Kortom een prima ventje

Toen stoof er een studente al langs
Een lichtgewicht, ze danst de hele week
De hele discotheek die keek

Ach, dacht het ventje,
Had ik centen, veel talent of kon iets groots
Desnoods een klein momentje

Zodat ze mij mijn kruk afplukt
En aan haar engelborstjes drukt
Verrukt, verrukt
Terwijl de disco keek

Ach mensen, ach intens gemeen
Ze keek dwars door die muurbloem heen
Verpletterd werd het ventje
Toen viel hij flauw maar dacht nog gauw:
Al val ik dan, ik val vooral op haar
Voor haar ben ik een martelaar

Dat arme ventje
Het was een prima ventje