We trekken vaak naar vreemde landen
En breken tijd'lijk alle banden
Voor de emotie van de reis
We weten heel veel te verhalen
En kunnen bonte beelden malen
Van Wenen, Londen en Parijs
Maar gaan we rustig vergelijken
En alles nuchter 's bekijken
En zijn we niet door schijn verblind
Dan komen wij tot de conclusie
We zoeken ver naar een illusie
Terwijl je 't toch zo dichtbij vindt

Onder de bomen van 't plein
Daar kan je zo gelukkig zijn
Onder 't dak van blaad'ren groen
Daar bij 't hekje van 't plantsoen
Onder de bomen van 't plein
Daar ligt een paradijsje klein
En uit 't diepst van m'n gemoed
Zend ik uit verre land een groet
Naar jou, mijn Rembrandtplein

Ook ik zit hier in verre oorden
't Is mij zo vreemd, ik zoek naar woorden
Om uit te spreken wat mij kwelt
Vaak, in mysterieuze nachten
Dan zit ik eenzaam in gedachten
Terwijl 't verleden langs mij snelt
Ik zie weer voor m'n geest verschijnen
De plekjes die nu gaan verdwijnen
Terwille van 't stadsverkeer
Maar laat een plekje ongeschonden
Waaraan veel dierbaars is verbonden
Uit mooie uren van weleer

Onder de bomen van 't plein
Daar kan je zo gelukkig zijn
Onder 't dak van blaad'ren groen
Daar bij 't hekje van 't plantsoen
Onder de bomen van 't plein
Daar ligt een paradijsje klein
En uit 't diepst van m'n gemoed
Zend ik uit verre land een groet
Naar jou, mijn Rembrandtplein

(c) Tekst en muziek: Max Tak/Sjef van Dijk