rinkelend, tinkelend glijdt de arreslee
ja m’n opa had er één
en ik mocht met hem mee
rinkelend, tinkelend door de witte stad
ik weet nog hoe trots ik was dat ik zo’n opa had

kijken naar ’t paard
groter dan ik sacht
’t is al negen uur
’t is al bijna nacht
opa rookt een pijp
wolkjes uit z’n mond
vast houd hij de teugels
en de sneeuw stuift in ’t rond

rinkelend, tinkelend glijdt de arreslee
ja m’n opa had er één
en ik mocht met hem mee
rinkelend, tinkelend door de witte stad
ik weet nog hoe trots ik was dat ik zo’n opa had

glijdt ’t paard niet uit
’t is als spek zo glad
opa kijk toch uit
straks gebeurd er wat
ook een beetje koud
toch wat overstuur
maar van heel mijn kindertijd
’t grootste avontuur

rinkelend, tinkelend glijdt de arreslee
ja m’n opa had er één
en ik mocht met hem mee
rinkelend, tinkelend door de witte stad
ik weet nog hoe trots ik was dat ik zo’n opa had