Temiddent in de Vlaojnders
Weggestokn tessen de sparrebossn
Ligt 'r een klen derpke
Verdield in ammaol klenne boerderejjekes
Ut ejn wa greutere dan 't andere natuurlek
En op ejn daorvan daor weunde 'r 'n wilde boerndochtere
Ze pesde allejne maor op de ventn
En die jongen van der neefest,
d'n diejen, d'n diejen ziet heur doodgerne
Maor ze zie im nog nie staon
IJ e t'r pertan 'n liedje van gemaokt
Me gejl scheune woordn
En als 't ij 't saoves veurbij eur deure gaot
En ij ziet eur licht nog brandn
Dan stikt ij z'n andn diep in z'n zakkn
En me zijn kop 'n bitje naor beneen
Zingte z'n liedjen, veur eur, veur eur

Hee schon wijveken, ge wit da'k a gere zie
Laot ne keer zien oe gern da gij mij zie
Hee schon wijveken, ge wit da'k a gere zie
Laot ne keer zien oe gern da gij mij zie
En totte mij, totte mij, totte mij, totte mij ghul de nacht
Totte mij, totte mij, totte mij, totte mij mej al a kracht
Doe ut dan, doe ut dan, schon wijveken
Schon wijveken
Maor jao, wa doe d'r an,
zeu'n zot geweld da valt  zeumaor nie stille
En elk jaor me't botten van de bomen
begint dat opnieuw
Eur euhen schieten vier
Ze moeter dan gejn stillen en, ze wilter zij nen wilden
En hij is pertan gejn stillen
Maor zijn vier dat es zo goe nie te zien
En als-t ij 't saoves veurbij eur deure gaot
En ij ziet eur licht nog brandn
Dan stikt ij z'n handn diep in z'n zakkn
En me z'n kop 'n bitje naor beneen
Zingt ij z'n liedjen, veur eur, veur eur

En de jaoren gingen vorbij
En ze wierd zij nehenentwintig
En ze kwam n'n kier van de messe
Allejne, tessen de veldn, op ne wehele en ij zag eur
't Es nij of 't es noejt peasdegij
Hij ielder tehene en ij zij: "Wijveken
'k Zie a gerne en k'e d'r een liedje van gemaokt

En z'hat goe geluisterd
En binst da ze'm een totte gaf
Schuddege zij mee eur gat