Elke zaterdagmorgen op de voetbalclub
Sta ik in de spits en moet scoren
En bleef het maar gewoon bij “Hup, Johan, hup!”
Maar wat mijn vader roept is vreselijk om te horen:
“Pak die gozer, ga er achteraan, loser, slappe hap!
Je bent toch geen watje, kom zet eens een stap!” 

Hé pa, ik ben toch zeker geen prof?
Mijn vader schreeuwt de longen uit zijn lijf
Hé jij, denk je soms dat ik bof
Met zo’n vader langs de lijn?
Van de spanning sta ik stijf
Ik schaam me dood en raak geen bal
Zo’n fanatieke pa is echt niet tof! 

Elke zaterdagmorgen op het hockeyveld
Is mijn pa de coach van ons team
En iedereen kan horen hoe vreselijk hij scheldt
En iedereen kan het zien 
“Meer naar buiten, loop je vrij, bied je aan, Manon!
Verdorie meid wat was die pass toch weer dom!” 

Pa laat ons met rust
Laat ons gewoon een wedstrijd spelen
Ga je vriendjes op kantoor 
Met jouw gezeur vervelen
Laat het nu toch duidelijk zijn
We willen je geschreeuw niet meer! 

Hé pa, ik ben toch zeker geen prof?
Mijn vader schreeuwt de longen uit zijn lijf
Hé jij, denk je soms dat ik bof
Met zo’n vader langs de lijn? 
Van de spanning sta ik stijf
Ik schaam me dood en raak geen bal
Zo’n fanatieke pa is echt niet tof! 
Is echt niet tof
Is echt niet tof