Dans une rue pleine de brouillardUn inconu sur sa guitare
Chantait, chantait une chanson
Que répetaient les autres compagnons

Marjolaine, jij bent zo mooi
Marjolaine, ooit heeft hij jou beloofd
Marjolaine, dat op een dag
Hij weer zou keren naar jouw lieve lach

Je had gezegd 'ik wacht op jou'
Hij wist niet wat gebeuren zou
Hij was een kind, is weggegaan
Maar kwam terug, volwassen en ontdaan
Hij was een kind, is weggegaan
Maar kwam terug, volwassen en ontdaan

Marjolaine, jij was zo mooi
Marjolaine, wat heeft hij jou beloofd
Marjolaine, hij werd soldaat
Hij spreekt een taal die jij niet meer verstaat

Ze zijn voorbij, die zeven jaar
Ze hebben hem veranderd, maar
Telkens als hij zijn ogen sluit
Ziet hij hoe zij nog altijd naar hem wuift
Het dorp is weg, de hemel grijs
En al de rest vervaagde na zijn reis

Marjolaine, jij was zo mooi
Marjolaine, de kringloop is voltooid
Marjolaine, jouw hart is leeg
Het is voorbij, wat weg is keert nooit weer

Een smalle straat, een klein portaal
Ergens de klank van een gitaar
Alleen de nevel kent zijn lied
Hij nam het mee toen hij haar achterliet
Alleen de nevel kent zijn lied
Hij nam het mee toen hij haar achterliet