Als in het dorp de kerkklok luidt
Bimbam bimbambom
Dan is er hier of daar een ruit
Bimbam bimbambom
Twee klokken hangen naast elkaar
De andere is zwaar
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom

Wanneer het lichte klokje luist
Bimbam bimbambom
Dan prijst elkeen de jonge bruid
Bimbam bimbambom
De meisjes horen dat met vreugd
Als loon voor eerbaarheid en deugd
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom

Hoort men de zware bromklok slaan
Bimbam bimbambom
Kijkt men elkaar bedenk’lijk aan
Bimbam bimbambom
En fluistert heel het dorp: ‘O, God
Dat bruidje schijnt een beetje los’
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom

Marie zou woensdag trouwen gaan
Bimbam bimbambom
En sprak bedeesd de koster aan
Bimbam bimbambom
Ik hoop maar als ik trouw met Hein
Dat het net de lichtste kok zal zijn
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom

De koster sprak: ‘Voor mij staat vast
Bimbam bimbambom
Dat jou die kleine klok niet past’ 
Bimbam bimbambom
‘Maar koster als die kleine klok niet luidt
Neemt Hein me vast niet tot zijn bruid’ 
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom


Toen zei de koster: ‘Beste kind 
Bimbam bimbambom
Ik zal zien dat ik een uitweg vindt’
Bimbam bimbambom
Maar zij riep plotseling uit: ‘Ik heb ‘t 
Je gaat te werk naar dit recept
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom

Zolang wij voor het altaar staan
Bimbam bimbambom
Laat jij het lichte klokje slaan
Bimbam bimbambom
En als het trouwen is gedaan
Laat dan de zware klok maar gaan’
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom
Van bimmele bammele bimmele bom
Van bim bam bom