Daantje zou naar school toe gaan
Maar hij bleef voortdurend staan,
Hier te kijken, daar te turen,
En het zou niet lang meer duren
Of de klok zou negen slaan...
Jongen! Jongen! stap toch aan. 

Daantje bleef te lang op straat,
Daantje kwam op school te laat.
Daarom moest hij 's middags blijven
En een hele lei vol schrijven;
And'ren speelden, Daantje niet...
Jongen! Jongen! wat verdriet.