We zijn zo lui als de pest, meneer
We liggen het liefst op ons nest, meneer
We zijn te lui om te staan, meneer
Maar liggen dat zal nog wel gaan

We liepen weken zonder baan
Toen kwam er zo'n kaart met de post
We zijn gaan solliciteren
We doen het niet graag, maar het most
De baas zag ons komen, wat was die man blij
Maar hij moest ons niet meer, toen ik tegen hem zei

We zijn zo lui als de pest, meneer
We liggen het liefst op ons nest, meneer
We zijn te lui om te staan, meneer
Maar liggen dat zal nog wel gaan

Het bed is voor ons je van het
Daar liggen we op ons gemak
Een koppie thee, het ochtendblad
We zijn gewoon lui van ons vak
We zijn niet die kerels van de maatschappij
Want onder de dekens daar zingen we blij

We zijn zo lui als de pest, meneer
We liggen het liefst op ons nest, meneer
We zijn te lui om te staan, meneer
Maar liggen dat zal nog wel gaan

We gingen naar de arbeidsbeurs
We wilden een keer aan de gang
We wachtten daar zo'n uur of drie
Ik riep: "Man, wat duurt het toch lang"
De ambtenaar riep zijn collega's naar voor
Hij telde tot drie en ze zongen in koor

We zijn zo lui als de pest, meneer
We liggen het liefst op ons nest, meneer
We zijn te lui om te staan, meneer
Maar liggen dat zal nog wel gaan