‘k Heb foto’s van mijn reizen, die ik af en toe bekijk
Dan moet ik even slikken want m’n leven komt voorbij
Ik ging naar zee ‘k was amper veertien jaar, dat viel toen echt niet mee
Maar ik moest me bewijzen, een vent die hoort op zee
Soms was het emotioneel en greep het je echt bij de keel
Wist je met jezelf geen raad en stond je heel alleen
Ben door de zee getekend, dat draag ik met me mee
Daarom ligt hier mijn logboek, in ’t dorpscafé
 
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, daar hoor je aan de stamtafel de mythes van de zee
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, de grootste praatjesmakers heb ik nooit gezien op zee
 
Ik vertel van al m’n reizen, in de havens, in de stad
en van al mijn jonge jaren, zelfs de vrouwen die ik had
Over schipbreuk en tragedie, over schoonheid en cultuur
Ik heb alles opgeschreven, ’t is ’n boek vol avontuur
Soms was het emotioneel en greep het je echt bij de keel
Wist je met jezelf geen raad en stond je heel alleen
Ben door de zee getekend, dat draag ik met me mee
Daarom ligt hier mijn logboek, in ’t dorpscafé
 
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, daar hoor je aan de stamtafel de mythes van de zee
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, de grootste praatjesmakers heb ik nooit gezien op zee
 
Al kauwend op wat pruimtabak zingen wat mannen met gemak
Het deuntje van het dorpscafé gedreven met ons mee
 
Al spugend in ’n kwispeldoor, gaat dit nu al wat uren door
Ze zijn bepaald niet uitgeblust, maar ik verlang zo naar wat rust
Dit is m’n zeemansleven, mijn ziel en zaligheid
Het heeft me veel gegeven, van niets heb ik spijt
Soms was het emotioneel en greep het je echt bij de keel
Wist je met jezelf geen raad en stond je heel alleen
Ben door de zee getekend, dat draag ik met me mee
Daarom ligt hier mijn logboek, in ’t dorpscafé
 
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, daar hoor je aan de stamtafel de mythes van de zee
In het dorpscafé, in ’t dorpscafé, de grootste praatjesmakers heb ik nooit gezien op zee