op mien eige meneer
vier ich drei daog vastelaovend in Mestreech
op mien eige meneer
bin ich vaan ’s mörregens tot ’s aovends oonderweeg
iech ammezeer miech weer good
’t geit vaan allein want dat zit miech in ’t  blood
met sjèle wawwel en hiel väöl meziek
veul ich miech wie in ’n hiemelriek

’n kaar met groete box of ’n zate hermenie
‘ne sambaband met trommele en weit iech wat nog mie
op mien eige meneer löp miech niks in de weeg
es iech die drei doag trèk door mie Mestreech
‘t maak neet oet wat ederein daan deit
Mestreechter geis dat is boe ’t um geit