Hoe triest is 't in Venetië
En leeg al onze harten ...
Hoe triest is 't in Venetië
Nu liefde plots verdween ...
We zoeken nog naar woorden
Die de verveling tarten
Het huilen staat ons na
Maar tranen zijn er geen ...
Hoe triest is 't in Venetië
Nu mijn hart zo moet lijden
En steeds meer op mij weegt
Die stilte zwoel en zwaar
Hoe krimpt mijn hart ineen
Ziet het de gondels glijden
Waarin 't geluk nog zweeft
Dat wij beleefden daar ...

Hoe triest is 't in Venetië
Waar ik van jou mocht houden
Hoe triest is 't in Venetië
Nu jij voorgoed verdween ...
Die kerken en paleizen
Wier pracht en praal ons lokten
Hun schoonheid lijkt vergeefs
En nutteloos als geen ...
Hoe triest is 't in Venetië
Zonder jouw sterke armen
Nu ik de troost daar zoek
Die niemand mij nog geeft
Jij bent me al vergeten ...
Ik, 'n illusie armer
Sluit dit vergulde boek
Terwijl m'n hand nog beeft ...

Vaarwel, San Marco's duiven
Die ons steeds vergezelden
Vaarwel, gij Brug der Zuchten
Mijn smart is ongetoomd
Te triest is 't in Venetië
Waar jaloezie mij kwelde
Te triest is 't in Venetië
Vaarwel, verloren droom ...

(c) Originele titel : "Que c'est triste Venise"
    Tekst & Muziek : Charles Aznavour / Fr. Dorin / E. Franssen