Het zijn geen slagers in witte jassen
Die vol plezier je huid fileren
Hun namen in je botten krassen
Om met je hart te gaan dineren
Maar de scherpe punt van een vrouwentong
Die het op het jong vol onschuld munt
Dat jong dat in mijn hart nog zong
Dat jong dat dicht: ik hou van jou
En zong: van liefde wil ik dromen
Zij antwoordde de ziel vol kou
En schreef daarvoor wil ik niet komen
Je weet ik ben een vrouw
Dat is een vrouw een vrouw

Het zijn geen artsen in groene jassen
Die enthousiast je hoofd doorboren
Je hersens dwingen aan te passen
Zodat je niemand meer kunt storen
Maar het ogenbruin in de zachte vorm
Van een mooi gezicht zorgend voor een storm
Recht in het hart van jouw gedicht
Recht in die tere ziel van jou
Je dicht trouw met me in de lente
Zij staart maar naar het giroblauw
En zegt je hebt je weinig centen
Je weet ik ben een vrouw
Dat is een vrouw een vrouw

Het zijn geen kraaien in zwarte jassen
Die ijverig jouw lijk bedekken
En om je beter te verrassen
De kronen uit je bek gaan trekken
Maar het borstenpaar dat de bloes uitkruipt
Van een barjuffrouw waar je in verzuipt
Het eeuwige verlangen naar
Het eeuwige ik hou van jou
Je brult met jou wil ik nu samen
Maar haar minnaars zijn teveel voor jou
En dat wordt dan je dood en amen
Je weet het is een vrouw
Dat is een vrouw een vrouw

Maar na de Apocalyps
Kom je uit je graf kijkt weer jachtig rond
Komt er niet van af verlangen naar
De mooiste waar verlangen naar die vrouwenkont
Je voelt ze is me weer aan 't jennen
't begint alweer van voor af aan
Maar zonder vrouw moet ik bekennen
Kan ik niet
Je weet ik ben een man
Je suis un homme