Als ik denk aan die dagen met jou
Dan zie ik een meisje met ogen zo blauw,
zo blauw dat ben ik m'n leven lang niet veroeten
Je was op school al de grote ster
Het mooiste meisje van heinde en ver
Maar na die laatste schooldag verdween je uit m'n leven

We zijn elkander uit 't oog verloren
Ik vroeg me vaak af wat is er van je geworden
En na al die jaren gaat nu mijn jeugd herleven
Want gisteren in de discotheek,
zag ik die ogen toen je naar me keek
Dat ist dat blauw dat ik toch nooit was vergeten

He m'n schatje mag ik vragen,
ben je niet die kleine waar ik toen al gek op was?
Die met dertien al zo vlot was, mij het hoofd op hol bracht,
Met je vlotte bloesjes aan
Ik kon nachten lang niet slapen,
omdat je mij eens knipoog gaat
Kom vergeet die vijftien jaren, we halen alles in
Alsof de tijd heeft stil gestaan

Ze kijkt me een halve minuut lang aan
Ze kijkt zo dat ik niet meer denken kan
Ik zit als verlamd
En kan het nog steeds niet begrijpen
Ik hoor geen muziek meer,
En staar voor me uit

Totdag ze zegt, nu herken ik je snuit
He Bernhard die naast ons woonde by ons in de straat
Ze knipoogt me toe als voor vijftien jaar
Ze komt naar me toe, strijkt door mijn haar
Wat hel je al lang niets meer van je laten horen
Ze kuste me zacht en ik voelde me blij
En al m'n twijfels waren voorbij,
ik had alles terug wat ik eens had verloren