Haar aardige knaapje was zeer bijdehand
De moeder zo trots en zo blij
Zo blij, zo blij
Het was het parmantigste kind van het land
En kijk daar kwam hij voorbij
Hij reed op zijn fietsje rondom het plantsoen
Zijn handjes reed van het stuur 
En moeder moest weten dat hij dat kon doen 
Dus riep hij zijn moeder vol vuur:

    Moedertje, kijk zonder handen
Moeder was trots op haar kind
Moedertje,  kijk zonder handen
Zo fietste hij fier voor de wind

Haar aardige knaapje was nu al zo groot
En had massa’s vuurwerk gekocht
En moeder kwam kijken en moeder genoot
Hoe hij de explosieven doorzocht
Hij bond veertig strijkers heel dicht aan elkaar
De knal mocht er wezen, maar toen lagen daar
Zijn handen verkoold op de stoep

    Moedertje, kijk zonder handen
Moeder keek niet naar haar kind
Moedertje,  kijk zonder handen
Maar moeder was hartstikke blind

Men riep om zijn vader, men riep hem alsmaar
Doch die heeft hun roep niet gehoord
Omdat door het vuurwerk van het vorige jaar
Voorgoed zijn gehoor was gestoord
Men riep om zijn broertje die kwam er al aan
Maar dat ging niet zo vlug op één voet
Het was met de hele familie gedaan
En overal spatte het bloed

    Moedertje, kijk zonder handen
Moeder keek niet naar haar kind
Moedertje,  kijk zonder handen
Maar moeder was hartstikke blind