Er is geen enkel excuus meer te verzinnen 
Voor het falen van het kapitaal 
Er is geen kracht meer die ons beschermt van binnen 
Al het magische is vulgair en banaal 
En toch zit ik hier een wijsje te verzinnen 
‘k Maak muziek ik veeg m’n reet aan de rest 
Die mij niet kunnen of willen beminnen 
Ik ben lief voor iedereen die me niet pest 

Het leven is maar een zeer korte strofe 
In feite hebben we erg weinig tijd, en plaats 
De hervormers praten tegen doven 
Trots en jaloezie en afgunst zijn een feit 
Maar we komen het langzaam te boven 
Een mens bezitten dat moeten we echt kwijt 
Elkander van de vrijheid beroven 
Is misdadig, belach’lijk en uit de tijd 

Geef elkaar de vrijheid en je zult beseffen 
Er is geen enkel ander woord voor geluk 
Ga erop uit, misschien dat we elkaar eens treffen 
Gooi af dat eeuwig bezitsvormende jeuk 
Mensen kunnen nooit van jou of mij zijn 
Vrij als een vogel, hoog in de lucht 
Het is nog niet te laat en laten we maar blij zijn 
Het drama zal plaats moeten maken voor de klucht

Mensen kunnen nooit van jou of mij zijn 
Vrij als een vogel, hoog in de lucht 
Het is nog niet te laat en laten we maar blij zijn 
Het drama zal plaats moeten maken voor de klucht