-Ja, ieder artiest heeft een liedje waar men hem herhaaldelijk om vraagt. Dat heb ik ook. De mensen vragen mij altijd of ik dit liedje wil zingen. Doe ‘t ‘ns

Ping ping ping ping 

Ik heb een zekere ome Toon
Die heeft een koffergrammofoon
En als z’n vrouw de vaten wast
Dan stoeit ie met de platenkast 

De olieman, toujours l’amour
De ouwe dichter en de boer
Die plaat is zo versleten want
Je hoort gewoon de onderkant

En of dat ding een herrie maakt
Het piept en krast en kreunt en kraakt
En af en toe, van tijd tot tijd
Is ome Toon de slinger kwijt

En dan hoor je elke keer
Datzelfde deuntje weer:

Waar is de slinger van die koffergrammofoon?
Waar zou die wezen? Waar zou die zijn?
Zonder die slinger geeft dat ding geen toon
Waar is die slinger van die koffergrammofoon?

Zoeken, zoeken maar
In de twijfelaar
Onder het ledikant
In de prullenmand
In de overjas
Op de linnenkast
Nee, nee
Nee, nee, nee
Nee, nee, nee, 
Nee, nee, nee, nee
Oh,  waar is die slinger nou?
…….


En ik als naaste buurman
ik hoor diverse repertoiren
Ik krijg op m’n nuchtere maag
Een stukkie Faust
Met daaraan vast het schone
Op de woelige baren
Op de voet gevolgd door stukkies Johann Strauss

Ik hoor van: Prinslein, schlafe ein
In kruisen en in mollen
Lilli Marleen nog steeds in Mondenschein
En ’s avonds gaan ze met z’n allen
Lekker naar de bollen
En Tauber zingt van: Wien, nur du allein 
press res mest te de Augen die lachen 
Waar is de slinger van die koffergrammofoon?
Waar zou die wezen? Waar zal die zijn?
Zonder die slinger geeft dat ding geen toon
Waar is die slinger van die koffergrammofoon?

- Nee, is nog niet uit, is nog niet uit. Nee. D’r komt nog wat. 
De dienstmaagd, de dienstmaagd 
Die heeft die slinger verstopt
Want die zegt die plaat heeft zo’n baard
Maar ’s nachts zegt ze zachtjes haar lieveling op 
En Bing, Bing die zingt dan voor haar:
Well, well, we wow when wow
Wind waait, de blues blai
Wing wow ween

Dan komt de plaatvisite
Diverse ome Pieten
Wat nichies en wat neefies 
Met grammofoongezichies
Diverse tante Nellen
Met bellen in d’r lellen
Dan draait, dan draait, dan draait, dan draait
Kapot
Dan draait voor juffrouw Berkhoff
De muur van het oude kerkhof
Mevrouw De Bruin in ’t hoekie
Komt ook met een verzoekie
Mevrouw De Bruin met decolleté
En krullen in d’r haar
Die ruilt de Elandsgracht eens voor de Seine
Zij stond eens op de Rue Michel
Daar in de grand bazaar
En heeft nog heimwee naar de madeleine
En als ze zwijmelt in een hoek
Draait ome Toon op haar verzoek:
Paris, dudu du monde
Paris, centre du  

Waar is de slinger van die koffergrammofoon?
Waar zou die wezen? Waar zou die zijn?
Zonder die slinger geeft dat ding geen toon
Waar is die slinger van die koffergrammofoon?

Zoeken, zoeken maar
In de twijfelaar
Onder het ledikant
In de prullenmand
In de overjas
Op de linnenkast
Nee, nee
Nee, nee, nee
Nee, nee, nee, 
Nee, nee, nee, nee
Oh,  waar is die slinger nou?
…….

Toen ik dit liedje schrijven ging
Wat nootjes en wat woorden
Geloof me, dat ik in m’n slaap
Dat slingerdeuntje hoorde
 
Geloof me, heus, ik droom daarvan
Ik zag een grote conferentie
Met Chupov, Chroetsjov enzovoort
En ik als heel klein mensie
En plotseling toen belandde daar Bulganin
En slingerde zo hard ie kon de zaal in  

Waar is de slinger van die koffergrammofoon?
Waar zal die wezen? Waar zal die zijn?
Zonder die slinger geeft dat ding geen toon
Waar is die slinger van de koffergrammofoon?
Waar is die slinger van de koffergrammofoon?