Geef mij ne visa paspoort,
Van Tanja naar Antwarpe,
Ik kom naar hier terug das beloofd
At hier dan ook is zou waarke

Nog alt op vlucht, in de stroom naar 't beloofde land,
Op zoek naar geluk lak elleke man vrouw,
Bij de ene luk't, die zag en nam zen kans, 
En hij bet zen tande stuk op 't goud in de koolmijn,
Is moeilijk he, zo ver van huis
Me een beetje verbeelding zehdier al gauw thuis,
Zie de Handelstraat, Casa in 't klein,
En Borgerhout gekend van hier tot in Rabat,
Dees de stad, parel achter coulissen,
En op zijn podium, alleman toeristen,
Reizigers, conjé la lux wij hier welgevaart
Rijkdom relatief mo dees ne goeie standaard,
Mor hij, kwam van 't platteland,
Ondanks de lange shifte had em gine rotte frank,
Hij pakte zen vrouw ne laatste keer vast, boussa,
Ging naar 't gemeentehuis en zei geef mij..

Geef mij ne visa paspoort,
Van Tanja naar Antwarpe,
Ik kom naar hier terug das beloofd
At hier dan ook is zou waarke

mmm, bye bye ya mon amour

Metalen vogels boven mijn hoofd naar bestemming thuis of kustlijn
we reizen mee, ongelimiteerd bewustzijn.
Ik vlucht, reis met paard en wagen
of duikerspak. Daar, daar is er ruimte zat. 
Schat geloof me 
't is niet dat ik graag tussen struisvogels zit en islamofoben. 
Moment van bezinning voor de trip begint
Un homme seul sur la route, open voor de westenwind. 
Je hoort de berichten, ik hoor ze 
sudderend racisme op de achtergrond
het baart me zorgen.
Maar ergens kijkt er niemand meer van op
Allah semmeh, vergeef ze, de wereld is ook van ons. 
Of is het prima zo 
Ik weet nou eenmaal dat de liefde gratis, voor de rest krijg je niets kado. 
Mijn meisje huilt, ik zeg: lief vanwaar die tranen?
ik ben weg tot mei, daarna haal ik je.

Geef mij ne visa paspoort,
Van Tanja naar Antwarpe,
Ik kom naar hier terug das beloofd
At hier dan ook is zou waarke

mmm, bye bye ya mon amour